วันศุกร์ที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2552

กำแพงของความรู้สึก...

กำแพงที่เรามองมันไม่เห็นแต่รู้สึกได้
กำแพงที่ทำให้เราไม่เข้าใจกัน
กำแพงที่ทำให้เรามองหน้ากันไม่ติด
กำแพงที่ทำให้เราห่างกันออกไปทุกที
กำแพงที่สามารถทำให้ฉันร้องไห้ได้อย่างไม่มีเหตุผล
สะพานแห่งความเป็นเพื่อน
สะพานที่เรามองไม่เห็นแต่รู้สึกได้ สะพานที่ทำให้เราเข้าใจกัน
สะพานที่ทำให้เราหัวเราะไปพร้อมๆกัน สะพานที่ทำให้เรารู้จักคำว่าน้ำใจ
สะพานที่ทำให้ฉันยิ้มได้ แม้ว่าจะเกิดปัญหาไม่สบายใจ
ฉันสร้างสะพาน ทอดยาวไปตรงหน้าเธอ รอเพียงเธอจะก้าวเดินออกมา. . . จากหลังกำแพง เพราะฉันพร้อมที่จะเป็นเพื่อนของเธอ
เพื่อนที่ไม่เคยคิดร้ายต่อเธอ
พื่อนที่สามารถทำอะไรต่ออะไรเพื่อเพื่อนได้
เพื่อนที่คอยยืนยิ้มอยู่ข้างๆเสมอ เมื่อเธอหัวเราะ
เพื่อนที่คอยให้กำลังใจเธอเสมอ เมื่อเธอมีปัญหา
ทุกวันนี้ฉันได้แต่หวังว่า ไม่วันใดก็วันนึง ความจริงใจทั้งหมดที่มีของฉัน คงจะสามารถทลายกำแพงที่เธอสร้างขึ้นมาได้ เพื่อที่ว่า ฉันจะได้เพื่อนที่ดีคนเดิมกลับคืนมา
ถ้าหากเธอได้มีโอกาสอ่านข้อความนี้ ก็ขอให้เธอได้รับรู้ด้วยว่า. . . เพื่อนคนนี้ รอเธออยู่ตรงปลายสะพานแล้ว แต่เวลานี้ฉันเจอกับกำแพงที่ฉันไม่สามารถมองเห็นหัวใจของเธอได้ ฉันจึงได้แต่รออยู่อีกด้านของกำแพง รอที่จะจูงมือเธอ เพื่อก้าวข้ามสะพานแห่งความเป็นเพื่อนไปด้วยกันอีกครั้ง

ไม่มีความคิดเห็น: